Hugsun um tilveru og margbreytileika hlutanna.

Blá eru fjöllin, bara þó

ef  bæjarleið er til þeirra

Í nálægð virðast hnjúkar þeirra hólar smáir

 

Sönn er fegurð ef sýnist

sannari við bæjardyrnar

og lýti fjarskans breytast í björtustu demantana

 

Hugsun sem bærist í brjóstinu

bara lýsir upp sálina

þegar nálægðin upplýsir einmannaleikann

 

Söknuður er ekki umbeðinn

aðeins sálin skilur hann

ef ljósið deyr lifna myrkið og hugsunin